تعریف صندلی استاندارد
بسیاری از ما تا به کنون، یک یا چند بار درد ناگهانی در دست، گردن، شانه و کمر و یا تاری دید را بعد از چند ساعت کار مداوم در پشت میز تجربه کرده ایم و احتمالا به دلیل مشغله های فراوان که جزء لاینفک زندگی امروز است، هیچ گاه به آن نپرداخته ایم. این در حالی است که تنها با اعمال تغییر در وضعیت فیزیکی مانند وضعیت نشستن و یا انتخاب مناسب صندلی کار، میز و … می توان به بهبود شرایط فیزیکی و رفع دردهای ناشی از شرایط نامطلوب وخسته کننده قبلی کمک کرد. از این رو، برای رسیدن به چنین وضعیت مطلوبی باید در رعایت نکات زیر برای انتخاب صندلی استاندارد دقت به خرج داد:
- انتخاب بهترین و مناسب ترین صندلی کار
- انتخاب صندلی کاری که استانداردهای فیزیکی و طبی متناسب با شغلمان در آن رعایت شده باشد
- انتخاب میزکار مناسب و رعایت فاصله استاندارد بین صندلی و میز کار
- رعایت اصول نشستن و پوزیشن صحیح بدن هنگام نشست و برخاست
- رعایت فاصله و جهت صحیح منبع نور
- استراحت چشم ها در زمان کار و استفاده از مانیتور و رعایت فاصله استاندارد آن
صندلی کار باید با توجه به شغل و حرفه مورد نظر، ویژگی های خاصی داشته باشد. برای مثال شخصی که با رایانه کار می کند و گاهی از موارد به پشتی صندلی خود تکیه می دهد باید از صندلی کاری استفاده کند که پشتی آن قابلیت ارتجاعی و حرکتی داشته باشد.
اگر صندلی کار پشت سری (head rest) نداشته باشد، معمولا بهترین زاویه نشستن حدودا 110 درجه است. این زاویه در رعایت اصول نشستن کمترین فشار را به کمر وارد می کند و برای کار با رایانه و نشستن سر کلاس درس مفید است. اگر صندلی پشت سری داشته باشد این زاویه می تواند بیشتر هم بشود.
در مورد صندلی های کار، ارتفاع صندلی نه باید آنقدر زیاد باشد که پای فرد به زمین نرسد و نیز نباید آنقدر کوتاه باشد که پشت ران از کف صندلی فاصله گرفته و پاها به سمت شکم جمع شود.
کفی صندلی نیز باید نرم باشد، اما نه در حدی که شخص مانند مبل راحتی در صندلی فرو رود و اجازه حرکت و جابجایی نداشته باشد، زیرا در چنین حالتی خون رسانی در بدن فرد مختل می شود.
همچنین مناسب تر است که صندلی دسته دار باشد تا زمانی که فرد در حال استراحت است بتواند دست خود را روی آن قرار دهد . البته بهتر است در موقع کار دست روی دسته گذاشته نشود، زیرا این حالت استاندارد نبوده و ممکن است کشش منفی را ایجاد کند.
پشتی صندلی بهتر است طوری انحنا داشته باشد که گودی کمر را در موقع تکیه دادن به آن حفظ کند.
کفی و پشتی صندلی بهتر است از جنس مناسب باشد و خلل و فرج داشته باشد. اگر مواد پلاستیک در ساخت آن به کار رفته است، این مواد باید از جنس مرغوب و درجه یک باشد.
پشتی صندلی کار بهتر است بین زاویه 80 تا 110 درجه قابل تغییر باشد تا بتوان هم به عنوان صندلی مطالعه و هم به عنوان صندلی رایانه از آن استفاده کرد.
نکته : استفاده از زیرپایی بستگی به ارتفاع صندلی و قد شخص دارد . برای مثال اگر صندلی بلند باشد و قابلیت تنظیم ارتفاع نداشته باشد بهتر است از زیرپایی استفاده شود، در غیر این صورت لزومی به استفاده از زیرپایی نیست. اما اگر صندلی کوتاه بود و قابلیت تنظیم ارتفاع نداشت، می توان از زیرپایی استفاده کرد.
Menu